RUMBO E EQUILIBRIO
Qué grande é o mar! Que fermoso surcar sobre as ondas, mantendo un rumbo prefixado, coa sensación de ir pola corda floxa, co equilibrio en precario... Pero non, o barco, a gamela, continúa avante, tripulada por eses dous expertos mariñeiros (tres serían moitos, catro xa multitude) que aprenderon da tradición o xeito de navegar e pescar, de chegar co singular barco aos recunchos máis difíciles, e de sacar o froito que alí se agocha, o froito desexado, a mellor das pescas posibles... e a máis difícil á mesma.
Pero aínda sendo grande o espacio vital sempre se tropeza, sempre hai aventureiros inexpertos, ou envexosos, con outros obxectivos individualistas, co simple desexo de desfacer nun intre o que outros tardan anos en crear. Non hai problema. O mesmo barco, a alma dese barco está moi poriba, e saberá, no momento da abordaxe, virar e continuar co rumbo axeitado.
Noraboa a tod@s por ese proxecto. E oxalá ese froito sexa o desexado.
1 comentario
Anónimo -